مدل سازی فرایند ازدیاد برداشت در مخزن نفت بااستفاده از روش تزریق گاز دی اکسید کربن

صیانت از مخازن نفتی به منظور افزایش برداشت نفت همواره از دغدغه ی کشورهای دارنده نفت به شمار می رود و هر ساله مبالغ زیادی در جهان صرف بودجه های تحقیقاتی به منظور ازدیاد برداشت از مخازن نفتی شده و دارندگان ذخایر نفتی می کوشند تا با روش های جدیدتر و کم هزینه تر، بالاترین بهره وری را از منابع خود داشته باشند. تزریق گاز یکی از تکنیک های ازدیاد برداشت نفت می باشد که دارای ضریب برداشت بالا و همچنین نسبت به سایر روش های ازدیاد برداشت کم هزینه تر می باشد. در این تحقیق با معادلات ترکیبی به شبیه سازی یکی از مخازن نفتی واقع در جنوب غرب ایران پرداخته شده است. و نتایج حاصل با نتایج آزمایشگاهی مقایسه گردید ( خطایی حداکثر 10? ). و به بررسی عملکرد فرآیند در اثر تزریق نرخ های مختلف گاز پرداخته شد گاز دی اکسید کربن با نرخ های متفاوتی از محدوده ی کم تا زیاد در مخزن نمونه تزریق شد و اثر نرخ تزریق گاز بر متوسط تولید نفت و زمان میان شکن فرآیند ارزیابی شد. و بهترین محدوده برای تزریق گاز تعیین شد. با توجه به دانسیته ی پایین گاز، گاز تمایل دارد از قسمت بالایی مخزن حرکت کند بنابراین نمی تواند حجم زیادی از نفت را پوش کند و باعث میان شکن زود هنگام فرآیند می شود.در این تحقیق دو محل برای تزریق گاز انتخاب شد و اثر محل قرار گیری چاه تزریق بر پدیده ی میان شکن و تولید نفت بررسی شد. و قرار گیری چاه تزریق در جهت عرض مخزن بهترین محل برای قرارگیری چاه تزریق معرفی شد. از دیگر عوامل موثر بر برداشت نفت، خواص نفت و سنگ مخزن می باشد که ویسکوزیته ی نفت و تراوایی مطلق سنگ مخزن بر میزان تولید نفت بررسی شد و اثر این دو بر برداشت نهایی مقایسه شد. و بیشترین تولید در کمترین ویسکوزیته ی نفت و بیشترین نفوذ پذیری نتیجه شد. در بخش نهایی با نرم افزار شبیه ساز cmg به شبیه سازی مخزن مورد نظر در مقیاس بزرگتر پرداخته شد و اثر محل قرار گیری چاه بر زمان میان شکن و تولید نفت بررسی شد.